นางอุดม พินหอม

---

-  File 1
-  File 2
-  File 3
-  File 4
-  File 5
-  File 6
-  File 7
-  File 8
-  File 9
-  File 10
-  File 11
-  File 12
-  File 13
-  File 14
-  File 15

ชื่อเรื่อง :  เสื่อกกบ้านแพง

คำอธิบาย :  ชื่อหัวข้อภูมิปัญญา เสื่อกกบ้านแพง\สถานที่ ตำบลแพง อำเภอโกสุมพิสัย จังหวัดมหาสารคาม\ข้อมูลเจ้าของภูมิปัญญา \ ชื่อเจ้าของภูมิปัญญา นางอุดม พินหอม \ อายุ 58 ปี\ ที่อยู่ 15 หมู่1 บ้านแพง ต.แพง อ.โกสุมพิสัย จ.มหาสารคาม 44140\อาชีพ ทำนา,จำหน่ายผลิตภัณฑ์จากกกและผลิตเสื่อ\อายุการศึกษาภูมิปัญญา 25 ปี\\ประวัติข้อมูลภูมิปัญญา\ประวัติบ้านแพง\ บ้านแพง ต.แพง อ.โกสุมพิสัย จ.มหาสารคาม ตั้งอยู่ห่างจากตัวจังหวัดมหาสารคามไปทางทิศตะวันตก 37 กิโลเมตร ห่างจากอำเภอโกสุมพิสัย 9 กิโลเมตร ตั้งอยู่ริมถนนสายมหาสารคาม – ขอนแก่น บ้านแพงเป็นหมู่บ้านที่อยู่ริมบึงแพง มีพื้นที่ทั้งหมด 8,116 ไร่ บริเวณรอบ ๆ หมู่บ้านจะเป็นทุ่งนา ที่ราบลุ่มกว้างใหญ่ บ้านแพงแบ่งเป็น 5 หมู่บ้าน คือ หมู่ที่ 1, 9 , 11 , 13 และ 14 ประชากรทำนาเป็นอาชีพหลัก ทอเสื่อเป็นอาชีพเสริม อาศัยน้ำฝนในการทำนาและปลูกกก\ บ้านแพงเป็นหมู่บ้านเก่าแก่หมู่บ้านหนึ่ง ตั้งขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2366 เมื่อ 179 ปีมาแล้ว เริ่มแรกของการตั้งหมู่บ้าน ราษฎรส่วนใหญ่อพยพมาจากบ้านงิ้ว บ้านโนนซึ่งอยู่ในอำเภอวาปีปทุมในปัจจุบัน โดยมีผู้นำในกลุ่ม คือ คุณพ่อสุริโย ขำวาปี อพยพมาอยู่ครั้งแรกประมาณ 20 ครัวเรือน มาตั้งถิ่นฐานครั้งแรกที่คุ้มบ้านแพง เรียกว่า กลุ่มบ้านแพง อาศัยอยู่แถบวัดชัยมงคลหรือที่ชาวบ้านเรียกว่า วัดใต้ สาเหตุที่ชื่อบ้านแพง โดยถือเอาชื่อต้นไม้ คือ ต้นแพง ซึ่งเป็นไม้ยืนต้นชนิดหนึ่ง ได้ขึ้นเป็นจำนวนมากรอบ ๆ หมู่บ้านต้นแพงจึงกลายเป็นสัญลักษณ์ของหมู่บ้านนี้ไป เมื่อตั้งหมู่บ้านนี้ได้ประมาณ 10 ปี ชาวบ้านได้สร้างวัดชัยประสิทธิ์ขึ้น เพื่อจะได้ทำพิธีกรรมทางศาสนาพุทธของชาวบ้านแพงต่อไป\ ต่อมาได้มีชาวบ้านจากหมู่บ้านท่าสวนยาง มีเชื้อสายมาจากหลวงพระบาง ได้อพยพมา\อยู่บ้านแพงอีก เพราะถิ่นเดิมเดือดร้อน เนื่องจากเกิดภาวะฝนแล้ง ชาวบ้านที่มาอยู่ใหม่ ได้มาอยู่ทางทิศตะวันตกของชาวบ้านที่มาอาศัยอยู่ก่อน โดยมีผู้นำในกลุ่มนี้ คือ อุปฮาดระวัง ดังนั้น บ้านแพงจึงได้แยกออกเป็น 2 คุ้ม คือ คุ้มบ้านแพงกับคุ้มสำโรง และได้มีการเลือกหัวหน้าหมู่บ้านขึ้นเป็นผู้นำของหมู่บ้าน ประชากรก็เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อมีประชากรเพิ่มมากขึ้น จำนวนครัวเรือนมากขึ้น ทางราชการจึงประกาศตั้งให้บ้านแพงเป็นตำบลแพง อำเภอโกสุมพิสัย จังหวัดมหาสารคาม เมื่อ พ.ศ. 2410\ หมู่บ้านแพงเป็นหมู่บ้านที่มีถนนสายโกสุมพิสัย – ขอนแก่น ผ่านกลางหมู่บ้านทั้งสองข้างทาง จะมีผลิตภัณฑ์วางขายที่ศูนย์รวมกลุ่ม และมีร้านอาหารบ้านแพงริมทาง ตั้งอยู่หน้าบึงบ้านแพง การรวมเป็นกลุ่มในการผลิตเสื่อทอเพื่อเป็นการรวมชาวบ้านในท้องถิ่นให้ได้มีงานทำ และเพื่อให้ผลิตภัณฑ์ได้จำหน่ายได้อย่างรวดเร็วยิ่งขึ้น เพราะเมื่อมีการรวมกลุ่มกันแล้วจะทำให้เสื่อบ้านแพงเป็นที่รู้จักมากขึ้น เป็นจุดสนใจต่อผู้เดินทางผ่านไปมามากขึ้น แหล่งผลิตเสื่อทอในหมู่บ้านแพงนั้น มีอยู่ 2 กลุ่มใหญ่ ๆ ด้วยกัน คือ กลุ่มทอเสื่อกกบ้านแพง และกลุ่มสตรีสหกรณ์บ้านแพง ผลิตภัณฑ์ของทั้ง 2 แหล่งนี้จะมีความเหมือนกันมาก ทั้งรูปแบบการผลิต ราคา และตัวผลิตภัณฑ์\ประวัติกำเนิดเสื่อกกบ้านแพง\ บ้านแพงเป็นหมู่บ้านที่อยู่ริมบึงแพง ประชากรทำนาเป็นอาชีพหลัก ทอเสื่อเป็นอาชีพเสริม อาศัยน้ำฝนในการทำนาและปลูกกก และที่เหลือเป็นการประกอบอาชีพ รับจ้างทั่วไป\ การทอเสื่อกก เกิดขึ้นประมาณ 60 ปีแล้ว ส่วนใหญ่ทอเสื่อเพื่อใช้สอยในครัวเรือนสำหรับแลกเปลี่ยนกับสิ่งของเครื่องใช้ภายในครัวเรือนกันเองในหมู่บ้านและหมู่บ้านใกล้เคียงโดยเริ่มต้นทอกกสามเหลี่ยม \(ต้นผือ)ต่อมาพระที่วัดได้นำพันธุ์กกกระจูด ( ต้นไหล ) มาจากจังหวัดร้อยเอ็ดมาทดลองปลูกที่ริมบึงแพง \ผลปรากฏว่าเป็นพืชที่ปลูกได้ผลดี เจริญเติบโตเร็ว จึงมีราษฎรในเขตหมู่บ้านแพงนำมาปลูกซึ่งต้นกกกระจูดมีคุณสมบัติที่เหนียว เมื่อทอเป็นผืนใช้งานได้ดี มีความคงทนถาวรมากกว่าการทอจากต้นกกสามเหลี่ยม\(ต้นผือ) ต่อมามีการจัดตั้งเป็นกลุ่มอาชีพทอเสื่อกกขึ้น\ เพื่อความสะดวกสบายในการเก็บรักษาเสื่อซึ่งมีความยาวขนาดต่าง ๆความสะดวกในการเคลื่อนย้ายและประโยชน์ใช้สอยแล้วชาวบ้านก็มีการดัดแปลงรูปแบบของเสื่อที่เป็นผืนให้สามารถพับได้และถือไปมาได้สะดวกโดยการนำเสื่อที่ทอเสร็จแล้วมาตัดเป็นชิ้น ๆแล้วตัดผ้าสีเพื่อทำริมเสื่อและเย็บริมเสื่อกันรุ่ยใช้ผ้าเย็บต่อกันให้เป็นผืนต่อให้เป็นผืนกว้างตามต้องการเสร็จแล้วใช้ผ้าสีเดียวกันเย็บติดเป็นสายหิ้วไปมาได้สะดวกเป็นเสื่อพับหนึ่งผืนเมื่อเย็บเสร็จแล้วพับเก็บไว้ที่ชั้นเพื่อรอจำหน่าย และการทำเสื่อนั่ง ทำที่รองจานรองแก้ว กระเป๋า\ ผู้ต่อยอดภูมิปัญญาเสื่อกกบ้านแพง\ นางอุดม พินหอม ผู้ก่อตั้งกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านแพง เริ่มจากมีแม่บ้านส่วนใหญ่ในบ้านแพงมีความรู้ซึ่งเป็นภูมิปัญญาท้องถิ่นของชุมชนบ้านแพงซึ่งเป็น ชุมชนที่เน้นในเรื่องการทอเสื่อกก ไดท้อเสื่อกกมานานหลายปี เนื่องจากการทอเสื่อกกไว้ใช้ใน ครัวเรือน มีอาชีพเสริมในครัวเรือนในการทอเสื่อกก ซึ่งเป็นอาชีพที่ทา หลังดูทา นา แม่บ้านจะ ผลิตเสื่อกกเองและมีพ่อค้าคนกลางมารับไปจา หน่ายยังต่างจังหวัด โดยพ่อค้าคนกลางจะเป็นคน กำหนดราคาเอง จึงเป็นที่มาของการรวมกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านแพง หมู่ที่ 1 ขึ้นเพื่อจะได้รวม สินค้าเสื่อกกจากบ้านแพง เพื่อการต่อรองราคากับพ่อค้าคนกลางและสามารถที่จะผลิตสินค้า ได้มากขึ้นเพื่อให้เพียงพอกับความต้องการของตลาด ซ่วงการก่อตั้งกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านแพงเริ่ม จากมีแม่บ้านส่วนใหญ่ในบ้านแพงมีความรู้ซึ่งเป็นภูมิปัญญาท้องถิ่นของชุมชนบ้านแพงซึ่งเป็น ชุมชนที่เน้นในเรื่องการทอเสื่อกก ไดท้อเสื่อกกมานานหลายปี เนื่องจากการทอเสื่อกกไว้ใช้ใน ครัวเรือน มีอาชีพเสริมในครัวเรือนในการทอเสื่อกก เป็นอาชีพที่ทา หลังฤดูทำนา แม่บ้านจะ ผลิตเสื่อกกเองและมีพ่อค้าคนกลางมารับไปจำหน่ายยังต่างจังหวัด โดยพ่อค้าคนกลางจะเป็นคน กำหนดราคาเอง จึงเป็นที่มาของการรวมกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านแพง หมู่ที่ 1 ขึ้นเพื่อจะได้รวม สินค้าเสื่อกกจากบ้านแพง เพื่อการต่อรองราคากับพ่อค้าคนกลางและสามารถที่จะผลิตสินค้า ได้มากขึ้นเพื่อให้เพียงพอกับความต้องการของตลาด ซึ่งต่อมา นางอุดม พิณหอม ประธานกลุ่ม แม่บ้านเกษตรกร ได้นำ พากลุ่มพัฒนาสินค้าได้ออกสู่ตลาดมากขึ้น ซึ่งในช่วงระยะแรก ๆ สินค้าจะ มีลวดลายที่ยังเป็นการใช้สีที่อาศัยความนิยมของตลาดส่วนใหญ่จะเน้นสีน้ำเงิน สีแดง เหลือง เขียว ขาว สินค้าที่นำออกจำ หน่ายก็จะมีเพียงเสื่อกกผืนและเสื่อกกที่ตัดเย็บทา เป็นกระเป๋า จนกระทั่งมีภาครัฐและเอกชนได้เข้ามาให้การแนะนำ และส่งเสริมสินค้าของกลุ่ม โดยให้มีการ พัฒนารูปแบบ สี ของสินค้าที่มีอยู่เดิมเปลี่ยนรูปลักษณ์ใหม่ ทั้งสีและรูปทรง รูปแบบให้ หลากหลายขึ้นและเลือกสรรวัตถุดิบที่จะผลิตให้ได้มาตรฐานและสวยงามเป็นที่ต้องการของตลาด มากยิ่งขึ้นมากด้วยประโยชน์ใช้สอยหลากหลายและเป็นสากล สะดวกทันสมัยและใช้เป็นของที่ ระลึกสร้างความภูมิใจให้กับรวมกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านแพง หมู่ที่ 1 เนื่องจากสินค้าที่ผลิตจะ ใช้วัตถุดิบที่มีอยู่ในชุมชน\ กลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านแพง หมู่ที่ 1 ตั้งอยู่ที่บ้านเลขที่ 15 หมู่ที่ 1 ตำบลแพง อำเภอโกสุมพิสัย จังหวัดมหาสารคาม จัดตั้งเมื่อวันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2535 กลุ่มแม่บ้าน เกษตรกรบ้านแพง มีนางอุดม พิณหอม เป็นประธานกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านแพง \ ลักษณะของเสื่อกกและจุดเด่นของเสื่อกกกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านแพงใช้กก พันธ์น้ำจืด (กกกลม) เอกลักษณ์อันโดดเด่นของเสื่อกกบ้านแพง อันเป็นที่นิยมของตลาด ได้แก่ สีสันที่กลมกลืน ลายมัดหมี่ที่สะดุดตา เนื้อแน่น ละเอียดเพราะมีเคล็ดลับอยู่ที่การผูกเส้นยืน ต้องผูกให้ตรงและนำมาแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์ต่าง ๆ ที่จำหน่ายอยู่นั้นประกอบด้วย ที่รองแก้ว รองจาน เบาะรองนั่ง เสื่อนั่งสมาธิบุฟองน้ำ เสื่อนอนบุฟองน้ำ เสื่อมวน เสื่อพับ เสื่อชายลุ่ย กระเป๋าถือ กล่องกระดาษทิชชู หมอนอิง ส่วนวิธีการเก็บรักษา หรือทา ความสะอาด หากเปียกน้ำให้นำไปผึ่ง แดดให้แห้ง ถ้าสกปรกมากก็ใช้แปรงทองเหลืองขัด ก็จะสะอาดเหมือนเดิม \ และที่สร้างชื่อเสียงและเป็นหนึ่งเดียวคือ โคมไฟและสินค้าที่ได้รับรางวัลOTOP ของจังหวัดมาหาสารคาม ได้รับโล่เกียรติยศของธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตรงานครบรอบ 30 ปีได้รับรางวัลสินค้าระดับ 5 ดาว จากจังหวัดมหาสารคาม ในปีพ.ศ.2545\กำหนดความรู้/แสวงหาความรู้ (ภายใน/ภายนอก)\ต้นกก หมายถึง ต้นหญ้าประเภทหนึ่งที่ขึ้นอยู่ในพื้นที่ทั่วไป ลักษณะลำต้นสูงประมาณ 1.5 เมตร ถึง 2เมตร ทีความเหนียวและนุ่มนวล เหมาะสำหรับการนำมาถักทอ กกมี 3 ชนิด คือ กกกลมหรือไหล กกสามเหลี่ยมหรือผือ และกกลังกา\เสื่อกก หมายถึง ผลิตภัณฑ์จักสานชนิดหนึ่งที่ทอจากต้นกก มีลักษณะเป็นผืน ใช้ปูนั่งหรือนอนและอาจมีการประกอบด้วยวัสดุอื่น\การทอ(อังกฤษ : weavig) หมายถึง การทอถือเป็นศิลปะและหัตถกรรมหรืองานฝีมืออย่างหนึ่งที่มีมาตั้งแต่สมัยโบราณ เป็นกรรมวิธีการผลิต การนำต้นกกมาขัดประสานกันจนได้เป็นเสื่อกก ทั้งนี้ต้องมีเครื่องมือในการทอ เรียกว่า หูก หรือกี่\การสร้างความรู้ (ขั้นตอน/วิธีการการสร้างภูมิปัญญา)\ วัตถุดิบและส่วนประกอบ\ 1.ต้นกก\2.สีย้อมกก\3.เส้นเอ็น\4.ฟืม\5.จักรเย็บผ้า\6.ผ้ากุ๊นริม,ด้าย\\ขั้นตอนการผลิต\ขั้นตอนที่ 1 การสอยต้นกก \1. ตัดต้นกกสด \2. คัดเลือกต้นกกที่มีขนาดเท่ากันไว้ด้วยกัน \3. นำต้นกกที่คัดแล้วมาสอยเป็นเส้นเล็กโดยใช้มีดปลายแหลมคม(มีดแกะสลัก) \4. นำเส้นกกที่สอยแล้วมาผึ่งแดด ให้แห้ง(ถ้าเป็นไปได้ต้องเป็นแดดที่กล้าจัด)\5. นำเส้นกกสอยที่ตากแห้งแล้วมากมัดเป็นมัด ๆ รอการย้อมสี\ขั้นตอนที่ 2 การย้อมสี \1. เลือกซื้อสีสำหรับย้อมกกสี่ต่างๆที่มีสีสันสวยงาม เช่น สีแดง สีชมพู สีเหลือง สีม่วง สีดำ สีเขียว ฯลฯ \2. ก่อไฟโดยไฟที่ใช้ต้องสม่ำเสมอ \3. นำปี๊บ หรือกระทะใส่น้ำพอประมาณท่วมเส้นกกนำมาตั้งบนเตารอให้น้ำเดือด\4. พอน้ำเดือดก็นำสีที่เลือกมาเทลง \5. นำเส้นกกที่คัดเลือกแล้วลงย้อมจนเพียงพอที่จะใช้ในการทอ \6. นำเส้นกกที่ย้อมสีแล้วลงล้างในน้ำเปล่าแล้วนำไปตากแดดที่จัดจนแห้ง \7. นำเส้นกกที่ย้อมสีตากแห้งแล้วมาเก็บมัดรวมกัน โดยแยกเป็นสี แต่ละสี\ขั้นตอนที่ 3 การทอเสื่อกก \1. กางโฮงที่ทำสำเร็จรูปแล้วมากาง \2. นำเชือกไนล่อน/เส้นเอ็นสำหรับทอเสื่อมาโยงใส่ฟืมให้ตึงจนเสร็จ \3. ฟืมที่ใช้ต้องมีขนาดเท่ากับเส้นกก \4. นำเส้นกกที่ย้อมสีตากจนแห้ง พรมน้ำใส่เส้นกกที่จะทอให้พอนิ่ม มาทอจะได้เสื่อเนื้อแน่น \5. พอทอเสร็จก็ตัดแล้วหลังจากนั้นก็นำไปตากแดดให้แห้งสนิท \6. หลังจากนั้นก็นำมาเก็บในที่ร่ม\\เทคนิค/เคล็ดลับในการผลิต\เทคนิคในการสอยต้นกก\- อายุต้นกกประมาณ ๔๕ วัน หรือให้สังเกตที่ดอกจะเริ่มมีสีดำ\- มีดที่ใช้ในการสอย/จัก ต้องไม่คมจนเกินไป เพราะอาจจะทำให้\- การตากต้นกกต้องไม่ให้ถูกฝนและต้องให้แห้งสนิท\เทคนิคในการย้อมสี\- บดสารส้มใส่ในภาชนะที่จะย้อมพร้อมกับสีที่จะย้อม เพื่อให้ได้สีสันที่สดใส มันวาว\- พลิกเส้นกกแล้วก็นำวัสดุที่มีน้ำหนักกดทับเส้นกกเพื่อให้เส้นกกจมลงในน้ำสีจะได้สีทั่วถึงสม่ำเสมอ\- เมื่อนำเส้นกกใส่ภาชนะย้อมสี สังเกตดูว่าให้น้ำเดือดประมาณ ๑๐ นาที แล้วนำเส้นกกออก\- ล้างในน้ำสะอาดที่ผสมน้ำส้มสายชู จะทำให้สีติดแน่น แล้วนำไปตากให้แห้ง\การแปรรูป \ ในปัจจุบันมีการพัฒนารูปแบบผลิตภัณฑ์ ให้สะดวกต่อการใช้ประโยชน์และง่ายในการเก็บ รักษากลุ่มอาชีพต่างๆ ในชุมชนจึงมีการพัฒนารูปแบบให้สามารถพับเก็บได้ พกพาสะดวก อีกทั้ง สามารถทอเป็นลวดลายและย้อมสีตามสมัยนิยม อาทิ ลายมัดหมี่ เป็นต้น สำหรับผลิตภัณฑ์ที่ได้รับความนิยมจากตลาด เช่น เสื่อนั่ง ชุดรองแก้ว กระเป๋า กล่องทิชชู กล่องไม้จิ้มฟัน ที่นอนเสื่อบุฟองน้ำ หมอนอิง และม่านบังแดด เป็นต้น\การจัดเก็บและการค้นคืนความรู้ (การจดจำ/เอกสาร/ฐานข้อมูล)\ ภูมิปัญญาท้องถิ่นการทอเสื่อกกนี้ ได้รับการถ่ายทอดมาจากบรรพบุรุษปู่ย่าตายาย และนางอุดม พินหอม ผู้ก่อตั้งกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านแพงและรวบรวมกลุ่ม ซึ่งได้ถ่ายทอดภูมิปัญญา ให้กับลูกหลานชาวบ้าน นักเรียน นักศึกษา จึงทำให้ชาวบ้านมีอาชีพเสริมและมีรายได้เพิ่มขึ้น และที่สำคัญได้ส่งเสริมและอนุรักษ์ภูมิปัญญาท้องถิ่นต่อไป\การถ่ายทอดความรู้และการใช้ประโยชน์ (ซึมซับไว้กับตนเอง หรือ เผยความรู้ให้แก่องค์กร)\ ภูมิปัญญาท้องถิ่น หมายถึง ความรู้ของชาวบ้านในท้องถิ่น ซึ่งได้มาจากประสบการณ์ และความเฉลียวฉลาดของชาวบ้าน รวมทั้งความรู้ที่สั่งสมมาแต่บรรพบุรุษ สืบทอดจากคนรุ่นหนึ่งไปสู่คนอีกรุ่นหนึ่ง ระหว่างการสืบทอดมีการปรับประยุกต์ และเปลี่ยนแปลงจนอาจเกิดเป็นความรู้ใหม่ตามสภาพการณ์ทางสังคมวัฒนธรรม และสิ่งแวดล้อม\ เสื่อกก หมายถึง เป็นเสื่อที่ผลิตจากต้นกก ซึ่งเป็นพืชล้มลุกคล้ายหญ้า มีหัวคล้ายข่าแต่เล็กกว่าปลายลำต้นมีดอก แพร่พันธ์ด้วยหัวที่แตกแขนงเป็นหน่อ เป็นพืชเส้นใยที่ปลูกและเจริญงอกงามได้ดีในประเทศไทย การทอเสื่อเป็นงานหัตถกรรมประเภทเครื่องจักสาน วิธีการทอเสื่อ การทอนี้ต้องใช้ 2 คนด้วยกัน คนหนึ่งเป็นคนกระทบ อีกคนหนึ่งเป็นคนพุ่งเส้นกก\ คนทอ มีหน้าที่พลิกฟืมให้คว่ำหงายและกระทบเส้นกก พร้อมกับการคอยสังเกตลักษณะของเส้นกกที่กระทบกันนั้น ขาด โค้งงอหรือไม่ ผู้พุ่งให้สีหรือเปลี่ยนสีที่ถูกต้องหรือไม่\ ผู้พุ่ง มีหน้าที่ส่งเส้นกกตามจังหวะหงายและคว่ำฟืม พร้อมด้วยการทำลวดลายของผืนเสื่อ การขึงเส้นเอ็นเพื่อการทอ ส่วนใหญ่การขึงครั้งหนึ่งจะทอเป็นเสื่อได้ 2 ผืน เมื่อทอเสร็จแล้วก็จะจำหน่ายให้กับกลุ่มเพื่อแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์เสื่อกก\ข้อมูลผู้ศึกษาภูมิปัญญาท้องถิ่น ปีการศึกษา 2560\ชื่อผู้ศึกษา นางสาวคัทรียา ศรีทรัพย์\หลักสูตร ประกาศนียบัตรบัณฑิตวิชาชีพครู (ป.บัณฑิต) รุ่น 4\รายวิชา ความเป็นครู (800 5201)\เน้นศึกษา ครูกับการอนุรักษ์และส่งเสริมภูมิปัญญาท้องถิ่น\คณะ ศึกษาศาสตร์\สถานที่ศึกษา มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ\สถานที่ทำงาน วิทยาลัยเทคนิคขอนแก่น\อาจารย์ผู้สอน\ 1 รองศาสตราจารย์ สำเร็จ คำโมง (ครูภูมิปัญญาไทย, ศิลปินมรดกอีสาน)\ 2 อาจารย์ ดร.พา อักษรเสือ\ 3 อาจารย์ ดร.ธีรภัทร โคตรบรรเทา\ 4 อาจารย์ สุชาดา ลดาวัลย์\ 5 อาจารย์ อัจฉริยะ วงษ์คำซาว\ 6 อาจารย์ บุญจันทร์ เพชรเมืองเลย

คำสำคัญ :   เสื่อกกบ้านแพง, การทอเสื่อกก, การทอเสื่อ, หัตถกรรม, กก, ภูมิปัญญาท้องถิ่น

ผู้สร้างสรรค์/ผู้แต่ง/เจ้าของผลงาน :   นางอุดม พินหอม

เจ้าของผลงานร่วม :   นางสาวคัทรียา ศรีทรัพย์, มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

สื่อสำหรับบุคคลประเภท :   ทั่วไป

ระดับชั้น :   ประถมศึกษาปีที่ 1 (ป. 1), ประถมศึกษาปีที่ 2 (ป. 2), ประถมศึกษาปีที่ 3 (ป. 3), ประถมศึกษาปีที่ 4 (ป. 4), ประถมศึกษาปีที่ 5 (ป. 5), ประถมศึกษาปีที่ 6 (ป. 6), มัธยมศึกษาปีที่ 1 (ม. 1), มัธยมศึกษาปีที่ 2 (ม. 2), มัธยมศึกษาปีที่ 3 (ม. 3), มัธยมศึกษาปีที่ 4 (ม. 4), มัธยมศึกษาปีที่ 5 (ม. 5), มัธยมศึกษาปีที่ 6 (ม. 6), ปริญญาตรี , ปริญญาโท, ปริญญาเอก, ประกาศนียบัตรวิชาชีพ (ปวช.) , ประกาศนียบัตรครูเทคนิคชั้นสูง (ปทส.) , ประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง (ปวส.), การศึกษาตามอัธยาศัย

สาขาวิชาของสื่อ :   การงานอาชีพและเทคโนโลยี

ลักษณะของสื่อ :   ข้อมูลปฐมภูมิ , ใบงาน, รูปภาพ, VDO Clip