นึกว่าเสือ

58
67

นึกว่าเสือ ได้รับใบอนุญาตภายใต้ ให้เผยแพร่-โดยต้องระบุที่มาแต่ห้ามดัดแปลงและห้ามใช้เพื่อการค้า 3.0 Thailand.
ไฟล์ดิจิทัล
ชื่อเรื่อง : นึกว่าเสือ |
ชื่อเรื่อง :
|
คำอธิบาย : #นึกว่าเสือ #เด็กบ้านสวน\เป็นอีกเรื่องที่เกิดก่อนผมจะลืมตามาดูโลก เมื่อกว่า 60 ปีที่แล้วในสวนของย่าที่คลองบางเขนครับ\เป็นเรื่องสั้นๆที่พ่อผมเล่าให้ผมฟัง ด้วยความคิดถึงตัวละครทั้งสามในเรื่องนี้\สมัยนั้นหนังสือพิมพ์หรืออะไรต่างๆยังไม่ได้เข้าไปถึงบ้านทั่วทุกหลังคาเรือนเหมือนยุคสมัยของผม (ยุคนี้ก็คงเป็นข่าวจากโซเชียล มีเดีย) ข่าวคราวหลักๆต่างๆก็ฟังเอาจากวิทยุ หรือหาอ่านกันตามหนังสือพิมพ์ในร้านรวงทั้งหลายอย่างร้านกาแฟนั่นแหละฮะ\เรื่องความล่าช้าของข่าวบางประเภท อย่างผลการแข่งขันกีฬาต่างประเทศเมื่อก่อน กว่าจะทราบผลก็เลยไปสองสามวันแล้วนั่นแหละ นั่นถือเป็นเรื่องปกติ\แต่ข่าวที่ไปเร็วกว่าวิทยุหรือหนังสือพิมพ์ก็คือ ‘ข่าวลือ’\ข่าวลือ เรื่องโจรร้ายแหกคุก หรือสัตว์ร้ายหนีหลุดออกมาจากกรงในสวนสัตว์ หรือบ้านเศรษฐีคหบดีที่เลี้ยงไว้ มีอยู่เป็นระยะๆ\ในช่วงนั้น มีข่าวลือว่ามีเสือหลุดออกมาเพ่นพ่านในละแวกสวน\อาแก่ ซึ่งเป็นลูกคนที่ 8 น้องสุดท้องของพ่อผม (พ่อเป็นลูกคนที่ 5 ) พ่อเล่าให้ฟังว่า อาแก่เป็นคนตาแหก ขี้ตื่นตกใจกว่าพี่น้องทั้งหลาย ขณะนั้นเป็นนักเรียนมัธยมแล้ว เดินท่อกเข้าไปในสวนร่มครึ้ม เพื่อช่วยย่าของผม ( ซึ่งก็คือแม่ของอาแก่นั่นแหละ ) รดน้ำทำสวนเป็นปกติ\พลันสายตาก็ไปเห็นอะไรบางอย่างที่มีสีดำเข้ม และลวดลายสีเหลือง กำลังโยกเยก ยงโย่ยงหยก อยู่บนต้นไม้\ไม่ทันดูให้ดี อาแก่ก็แหกปากลั่น ว่า \"มีเสือหลุดมาในสวน!...มีเสืออยู่ในสวน\" พร้อมวิ่งไปหา ป้าสำราญ พี่สาว ผู้ซึ่งเป็นลูกคนที่ 2 ของย่า ที่เดินเข้าไปในสวนด้วย ป้าได้ยินดังนั้น ก็ไม่ฟังอีร้าค่าอีรม ฉุดมือ อาแก่ วิ่งหนีเสือที่ว่า ลากถูลู่ถูกังกันขึ้นบ้านปิดประตูหลบซ่อนอยู่\จนมารู้กันทีหลังว่า ‘เสือ’ ที่อาแก่เห็นน่ะ คือ ย่า ที่ใส่เสื้อลายดอก เกิดเปรี้ยวปากอยากกินหมาก จึงไปปีนเก็บหมากจากต้นหมากที่ไม่สูงมาก\ทำให้อาแก่ และป้าสำราญ กลายเป็นที่หัวเราะขบขันของพี่ๆน้องๆ ถึงความตาแหกกันไปหลายวันทีเดียว\อาจเป็นเรื่องที่ไม่มีเนื้อหามากมายอะไร ท่านผู้อ่านก็ดูภาพเพียงเล่นๆเอาสบายตาก็แล้วกันนะฮะ\ส่วนผมเขียนเรื่องนี้ด้วยความคิดถึงและระลึกในพระคุณของท่านทั้งสามคนในเรื่องนี้ที่จากไปหลายสิบปีแล้ว\‘ย่า’ เป็นคนที่รักผมมาก คอยป้อนข้าว ป้อนปาท่องโก๋จุ่มชาร้อนให้กินเสมอตอนผมยังเล็ก คอยให้เหรียญบาทผมไปซื้อรูปลอกไอ้มดแดงวี 7 ที่ผมยังจำรูปมันได้จนถึงวันนี้และมีชายผ้าถุงให้ผมจับเดินต้อยๆในยามเด็กไม่รู้ความ\‘ป้าสำราญ’ เป็นคนที่เอื้อเฟื้อให้ครอบครัวผมไปปลูกเพิงอยู่ในสวน ตอนไม่มีที่ซุกหัวนอนและพ่อเพิ่งมีงานทำ และยังแบ่งสวนในเรื่องราวทั้งหมดที่ผมเคยเขียนมา ให้ครอบครัวผมมีผักผลไม้ไว้ขายมาใช้จ่ายเล็กๆน้อยๆ\‘อาแก่’ มักเอากับข้าวดีๆแปลกๆจากที่ทำงานแก มาแบ่งปันเจือจานให้ครอบครัวผมอยู่เสมอ\และพ่อก็คงจำเรื่องนี้มาเล่าให้ผมฟังอย่างขึ้นใจ ด้วยความคิดถึง แม่ พี่สาว และน้องชาย ของพ่อที่จากไปนานแล้วนั่นเอง |
คำอธิบาย : |
คำสำคัญ : วิถีชาวบ้าน, ห้องครัว, ภาพวาด, งานศิลปะ, บ้านสวน, วิถีชีวิต, ข่าวลือ |
คำสำคัญ :
|
ผู้สร้างสรรค์/ผู้แต่ง/เจ้าของผลงาน : เพจเด็กบ้านสวน |
ผู้สร้างสรรค์/ผู้แต่ง/เจ้าของผลงาน :
|
ผู้แต่งร่วม :
|
สื่อสำหรับบุคคลประเภท : ครู / อาจารย์, ทั่วไป, ผู้ปกครอง, นักเรียน / นักศึกษา |
สื่อสำหรับบุคคลประเภท :
ไม่พบข้อมูล
|
ระดับชั้น :
ประถมศึกษาปีที่ 1 (ป. 1), ประถมศึกษาปีที่ 2 (ป. 2), ประถมศึกษาปีที่ 3 (ป. 3), ประถมศึกษาปีที่ 4 (ป. 4), ประถมศึกษาปีที่ 5 (ป. 5), ประถมศึกษาปีที่ 6 (ป. 6), มัธยมศึกษาปีที่ 1 (ม. 1), มัธยมศึกษาปีที่ 2 (ม. 2), มัธยมศึกษาปีที่ 3 (ม. 3), มัธยมศึกษาปีที่ 4 (ม. 4), มัธยมศึกษาปีที่ 5 (ม. 5), มัธยมศึกษาปีที่ 6 (ม. 6), ปริญญาตรี , ปริญญาโท, ปริญญาเอก, ประกาศนียบัตรวิชาชีพ (ปวช.) , ประกาศนียบัตรครูเทคนิคชั้นสูง (ปทส.) , ประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง (ปวส.), การศึกษาตามอัธยาศัย
|
ระดับชั้น :
ไม่พบข้อมูล
|
สาขาวิชาของสื่อ : ศิลปะ, สังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม |
สาขาวิชาของสื่อ :
ไม่พบข้อมูล
|
ลักษณะของสื่อ : รูปภาพ |
ลักษณะของสื่อ :
|
URL : https://www.facebook.com/dekfarmhouse/ |
URL : |
: |
เพจเด็กบ้านสวน.
(2563). นึกว่าเสือ,
24 กรกฎาคม 2563.
https://oer.learn.in.th/search_detail/result/185984
เพจเด็กบ้านสวน.
(2563). "นึกว่าเสือ".
https://oer.learn.in.th/search_detail/result/185984.
(24 กรกฎาคม 2563)
เพจเด็กบ้านสวน.
"นึกว่าเสือ".
24 กรกฎาคม 2563:
https://oer.learn.in.th/search_detail/result/185984.
ทรัพยากรที่เกี่ยวข้อง
ไม่มีเรื่องที่เกี่ยวข้อง
รีวิว : นึกว่าเสือ
ไม่พบข้อมูลการรีวิว